De Schleedorn det im Studehag,
de blüeht jetz doch scho mänge Tag.
Die wisse Blättli flüge scho,
das zeigt: Jetz isch de Früehlig choh.

Zwee Chriesbäum stöhnd am Acherrand,
die sind wie Zwilling zue enand.
De jung hett Chnoschpe zum Zerspringe,
die wott er schnäll zum Blüihe bringe.

De alti Boum, de loht sich Zyt.
De Winter isch jo nonig wyt.
Letscht Johr sind d`Blüeschtli all verfrore
und gueti Frücht göhnd so verlore.

Drum wott er sich jetz Zyt no neh,
s`sött hüür doch wieder Chriesi geh.
Bim Imbihuus de Bireboum,
gseht us jetz, wie ne wysse Troum.

De wyssi Glanz tuet alles verbinde,
chasch drunder keis grüens Blättli finde.
Du ghörsch es Summe i de Äschte,
die Bienli tüend do obe feschte.

De Öpfuboum grad hindedra,
foht jetz erscht rächt mit Blüiha a.
Di schönschte Blüschtli wiit und breit,
die het de Boum doch häregleiht.

Si sind so fiin, so zart und schön,
mit herrlech rosarote Tön.
Wottsch mol so richtig Freud dra ha,
den lueg si doch vo nochem a.

Chasch under all de schöne Bäume
im Alter no vor Jugend träume.