Letschthin frogt mi doch en äutere Maa,
händ ihr nid früecher so Steisäckli gha?
Mi Frou het drumm gfrogt, si schickt dir no Grüess.
Das chönnt ihre hälfe, si hett immer chaut Füess.

I säge, jo jetz mag i mi wieder bsinne,
das sind doch die Säckli mit Chriesistei drinne.
Wenn d`Muetter hett wöuwe en Waihe bache,
mir Chind händ dörfe d`Chriesistei usemache.

Die Steinli die hett si denn tröchnet ond putzt,
si hett si denn für sottigi Steisäckli gnutzt.
Im Winter isch do no aus Stei und Bei gfrore,
ohni Säckli wäre mir doch im Bett fascht verfrore.

Mir wohne imene Strouhuus, das isch scho ganz aut,
dromm sind näb der Stube di Zimmer ganz chaut.
D`Stube isch warm, s`het en Chouscht und en Ofe,
mir Buebe müend aber i Gade ue goge schlofe.

Do hetts a de Fänschter so Blüemli schön wiis.
Gosch nöcher go luege, sinds ganz klar us Iis.
Die Steisäck sind jetz grad wie jede weiss,
im Ofeloch inne und sicher schön heiss.

Dromm tüemmer denn ou die Säckli so schätze,
händ Sorg, dass mir jo e keis tüend verletze.
De Sack a de Füess, d`Dechi wiit über d`Ohre,
so hämmer die ganz Nacht gar nümme gfrore.

Jetz säg i dem Maa, es tuet mer säuber weh,
ha doch schoh mängs Johr e keis Steisäckli meh.
Es nützt dir gar nüt, chasch no so wiit loufe,
muesch der Frou haut en Gummibettfläsche choufe.