De Früehlig mäldet sich scho glii.
Cha das denn würkli jetz scho sii?
Doch nach der letschte klare Nacht,
do zeigt sich d`Wält i voller Pracht.

Die erschte Stare of em Droht,
si hoffe, dass`so wiiterghot.
Im Flug sinds über Meer ond Bärge.
Do muess me sicher hungrig wärde.

Ganz`z ersch müends jetz de Hunger stille.
Drum göhnds is Gras go d`Chröpfli fülle.
Derno händs zäme no vill z`brichte,
vo Gfohre ond vo schöne Gschichte.

S`hett sicher jede Staremaa
im Flug en liebi Fröndin gha.
Hofft jetz mit ihre, für d`Starechinde,
en wunderbare Näschtplatz z`finde.

Die Stare händs jetz aber sträng.
Es wird für d`Stareliebi äng.
Z`erscht näschte nochhär d`Eili brüete,
di Junge schütze und behüete.

Ihnen no de ganz Tag z`Ässe bringe,
do bliebt de nümm vill Zyt zum Singe.
De müend di Junge lehre flüge,
im Herbscht wänd alli doch i Süde.
Scho gli tüend si im gliche Reige,
die nöchscht Herbschtreis de Junge zeige.